Logopeda
Angelika Wróblewska
wtorek – 8.00 – 14.00
środa – 8.00- 15.00
Wady wymowy u dziecka…
U dziecka, które pojawia się w gabinecie logopedycznym należy w pierwszej kolejności znaleźć przyczynę występujących trudności oraz wyeliminować ją. Zdarza się, że ten proces wymaga również konsultacji innych specjalistów (ortodonty, laryngologa, fizjoterapeuty).
Najczęstsze przyczyny wad wymowy to :
- wady zgryzu- najczęściej występowane to: zgryz otwarty, przodozgryz, tyłozgryz. Każdy z nich przyczynia się do nieprawidłowej artykulacji kolejnych głosek systemu języka polskiego.
- skrócone wędzidełko podjęzykowe- Krótkie wędzidełko języka ogranicza ruchomość języka nie tylko w czynnościach artykulacyjnych. Prawidłowa ruchomość języka jest istotna od pierwszego dnia życia gdyż na początku umożliwia sprawne pobieranie pokarmu a dalej wpływa na prawidłową wymowę oraz zgryz
- obniżona sprawność aparatu artykulacyjnego (warg, policzków, języka) – może być spowodowana np. osłabionym napięciem mięśniowym, może pojawić się u wcześniaków lub dzieci z trudnych, długich porodów, szczególnie gdy podczas porodu mama dostała dużą dawkę oksytocyny. Dobra sprawność potrzebna jest w domknięciu ust w czasie spoczynku oraz niezbędna do prawidłowej artykulacji w której dochodzi do zwarć i wybuchów w których biorą język, wargi i policzki
- przerost trzeciego migdałka – powoduje częste infekcje i co za tym idzie niedrożność górnych dróg oddechowych co z kolei powoduje nawykowo otwarte usta co również jest nieprawidłowością i może prowadzić do wad zgryzu, nieprawidłowej pozycji spoczynkowej języka i nieprawidłowej artykulacji
- Zbyt długie ssanie smoczka / butelki – Zbyt długie picie z butelki ze smoczkiem, czyli powyżej 12. ms. ż. może powodować utrwalenie nieprawidłowego wzorca połykania, nieprawidłowej pozycji spoczynkowej języka i wad zgryzu, których następstwem mogą być wady wymowy (najczęściej seplenienie międzyzębowe).
Dziecko pijąc z kubka niekapka wkłada twardy ustnik między zęby lub między dziąsła, a to może prowadzić do wad zgryzu, przeważnie do zgryzu otwartego, co w konsekwencji może skutkować międzyzębową artykulacją głosek. Podczas picia z niekapka język leży na dnie jamy ustnej i nie pracuje, co wpływa negatywnie na późniejszą artykulację. Kubki niekapki ograniczają dziecku rozwinięcie umiejętności dojrzałego typu połykania, podczas którego łuki zębowe są zwarte, a koniec języka opiera się na przedniej części podniebienia łuków zębowych.
- Nieprawidłowości w pielęgnacji i rozszerzaniu diety (np. zbyt długie podawanie papek) – Gryzienie i żucie, również twardych pokarmów to trening związanych ze zdobywaniem nowych doświadczeń dla aparatu artykulacyjnego
- Zaburzenia karmienia– Za jedzenie i mówienie odpowiedzialne są te same mięśnie. Mają one wpływ na rozwój aparatu artykulacyjnego a w następnej kolejności również na rozwój mowy. Trudności w chwytaniu piersi lub butelki, klikanie lub mlaskanie w czasie jedzenia czy krztuszenie się to znak aby jak najszybciej skonsultować się ze specjalistą.
- Niedosłuch – prawidłowy słuch fizyczny jest niezbędnym elementem prawidłowego rozwoju mowy. Ograniczenie odbioru bodźców słuchowych nawet w niewielkim stopniu powoduje słabszą kontrolę słuchową dźwięków mowy a przez zaburza ich właściwe różnicowanie co odbija się na nadawaniu dźwięków mowy, czyli prawidłowej artykulacji
- Opóźniony rozwój psychoruchowy- organizm człowieka rozwija się „wspólnie”, „całościowo”. Jeżeli z różnych powodów motoryka duża dziecka rozwija się z opóźnieniem (trudności w obracaniu się, siadaniu, samodzielnym chodzeniu) możemy spodziewać się, że mowa (motoryka mała) również będzie opóźniona. Należy wtedy współpracować z fizjoterapeutą i logopedą jednocześnie aby terapie mogły się uzupełniać i wzajemnie na siebie wpływać. Płaty w mózgu odpowiedzialne za motorykę dużą i te odpowiedzialne na motorykę małą są położone obok siebie dlatego też ściśle wzajemnie wpływają. W terapii opóźnionego rozwoju mowy ważne są elementy terapii motoryki dużej a także „terapia z życia codziennego” czyli wspinanie się i zabawa na placu zabaw, wchodzenie pod górę i pokonywanie przeszkód, mocne przytulanie i inne czynności, które pozwolą dziecku w pełni poznać i poczuć swoje ciało. A.W.
ROK SZKOLNY 2021/2022
Zadania dla wszystkich: plik 1, plik 2, plik 3
Scenariusz zajęć logopedycznych dla grup wtorkowych („Plastusie”, „Koty”) – czytaj dalej
Scenariusz zajęć logopedyczynych dla grup piątkowych („Smerfy”, „Misie”, „Krasnale”) – czytaj dalej
Scenariusz zajęć logopedycznych dla grup wtorkowych („Plastusie”, „Koty”) – czytaj dalej
Scenariusz zajęć logopedyczynych dla grup piątkowych („Smerfy”, „Misie”, „Krasnale”) – czytaj dalej
Scenariusz zajęć logopedycznych dla grup wtorkowych („Plastusie”, „Koty”) – czytaj dalej
Scenariusz zajęć logopedyczynych dla grup piątkowych („Smerfy”, „Misie”, „Krasnale”) – czytaj dalej
Scenariusz zajęć logopedycznych dla grup wtorkowych („Plastusie”, „Koty”) – czytaj dalej
Scenariusz zajęć logopedyczynych dla grup piątkowych („Smerfy”, „Misie”, „Krasnale”) – czytaj dalej
Scenariusz zajęć logopedycznych dla grup wtorkowych („Plastusie”, „Koty”) – czytaj dalej
Scenariusz zajęć logopedycznych dla grup piątkowych („Smerfy”, „Misie”, „Krasnale”) – czytaj dalej
Domowe zabawy logopedyczne
Czego potrzebujemy?
– kubek i talerzyk lub podstawka
– woda
– płyn do mycia naczyń
– słomka
1. Kubek wypełniamy do połowy wodą, a następnie dolewamy kilka kropel płynu do mycia naczyń
2. Kubek stawiamy na talerzyku lub podstawce
3. Do płynu wkładamy słomkę. Dmuchamy przez słomkę, aby powstała piana.
Dobrej zabawy!
Kontakt e-mailowy dla rodziców: p6bajka.km@wp.pl
Zestaw ćwiczeń logopedycznych nr1 27.03.20 – czytaj dalej
ROZWÓJ MOWY DZIECKA W WIEKU PRZEDSZKOLNYM
Dzieci od urodzenia nabywają wiele różnych umiejętności. Uczą się jeść, chodzić i komunikować niewerbalnie jak i werbalnie. Mowa (komunikacja werbalna) nie jest umiejętnością wrodzoną. Dziecko przyswaja ją sobie poprzez przysłuchiwanie się najbliższemu otoczeniu i naśladowaniu go – czytaj dalej